تناوب در استفاده از قارچ کش ها یکی از اصولی که کاملاً حیاتی است، اجتناب از استفاده مداوم از قارچ کش ها با همان شیوه عمل است. هنگامی که روشهای عمل را در مواد شیمیایی تولید محصول خود بچرخانید، خواه علفکش، قارچکش یا حشرهکش باشد، شانس بسیار بیشتری در کاهش رشد آفات مقاوم در مزارع خود خواهید داشت.
هر ساله یک سوم محصولات غذایی در سراسر جهان به دلیل بیماری های ناشی از قارچ ها از بین می روند.
احتمالاً در باغ خود با بیماری های قارچی مواجه خواهید شد که برخی از آنها می توانند برای محصولات یا گیاهان زینتی شما ویرانگر باشند.
از آنجایی که کنترل این عوامل بیماری زا ممکن است دشوار باشد، این احتمال وجود دارد که در برخی مواقع مجبور به استفاده از قارچ کش ها شوید.
با توجه به تنوع محصولات موجود، اگر در گذشته با یک نوع قارچ کش خاص موفق بوده اید، ممکن است از ادامه استفاده از آن خوشحال باشید و شاید حتی به عنوان یک اقدام پیشگیرانه از آن دائم استفاده کنید. با این حال، با استفاده مداوم از همان روش کنترل شیمیایی و رعایت نکردن تناوب در استفاده از قارچ کش ها، در معرض خطر ایجاد مقاومت قارچی هستید.
قارچ ها با جهش در برابر یک ماده شیمیایی مقاومت می کنند و همانطور که آنها تکثیر می کنند، نتاج آنها نیز همان جهش را خواهند داشت و جمعیتی از قارچ های مقاوم ایجاد می کند.
نه تنها این ماده شیمیایی دیگر بیماری را در باغ شما کنترل نمی کند، بلکه مقاومت می تواند در سراسر جمعیت قارچ گسترش یابد و کاربردهای کشاورزی یک محصول خاص – یا حتی استفاده پزشکی از قارچ کش ها در همان رده را تهدید کند.
شاید به این موضوع دقت نکرده نباشید که گیاهان سیستم ایمنی خاص خودشان را دارند و می توانند با تعدادی از پاتوژن های مختلف مبارزه کنند.
پرورش دهندگان گیاهان هزاران سال است که از این فرآیند طبیعی استفاده می کنند. اصلاح اصولی گیاهان تا اواسط دهه ۱۸۰۰ آغاز نشد، زمانی که راهب گرگور مندل به طور سیستماتیک نخود فرنگی را پرورش داد و وجود ژن ها را استنباط کرد.
با این حال، علیرغم بهترین تلاشهای ما، پاتوژنهای گیاهی اغلب در برابر مکانیسمهای گیاه برای کنترل آنها مقاومت ایجاد میکنند. اینجاست که قارچ کش ها وارد می شوند و اهمیت تناوب در استفاده از قارچ کش ها مشخص می شود.
در حالت ایدهآل، ما میخواهیم آفتکشهایی را مد نظر داریم که میکروارگانیسم های مورد نظر را بدون تأثیر مخرب بر انسان، حیوانات خانگی، زنبورها، ماهیها و دیگر انواع موجودات حیات وحش کنترل کنند. قارچ شناسان و بیماری شناسان گیاهی ژن ها و متابولیسم قارچ ها را مطالعه می کنند و فرآیندهای بیوشیمیایی خاصی را شناسایی کرده اند که در انسان یا موجودات دیگر از قلمرو جانوری یا گیاهی وجود ندارد.
به نظر می رسد همه چیز در همین جا به پایان می رسد و راه حل نهایی بدست امده!
قارچ کش ها برای مختل کردن برخی فرآیندهای بیوشیمیایی به نام “محل های هدف” ساخته می شوند. برخی از مواد شیمیایی یک فرآیند خاص مانند سنتز دیواره سلولی را هدف قرار می دهند.
در مثال بالا، اگر یک قارچ جهش ژنتیکی ایجاد کند که به فرآیندهای بیوشیمیایی موجود در سنتز دیواره سلولی اجازه میدهد تا علیرغم کاربرد شیمیایی، ادامه یابد، ارگانیسم مقاوم میشود.
اگر ماده شیمیایی مورد استفاده شما فقط در یک محل هدف در قارچ عمل کند، قارچ اغلب می تواند نسبتاً سریع مقاومت ایجاد کند. استفاده مداوم از همان قارچ کش یا زعایت نکردن تناوب در استفاده از قارچ کش ها باعث می شود که اعضای جهش یافته – یا مقاوم – جمعیت تحمل کنند و تکثیر شوند. با توجه به زمان کافی، سویه مقاوم قارچ ها در اکثریت خواهد بود.
یکی از راههای کاهش احتمال این فرآیند مضر، تناوب در استفاده از قارچ کش ها است که راههای مختلفی را برای کنترل قارچها هدف قرار میدهند.
دانستن اینکه مقاومت مشکلی برای یک محصول شیمیایی خاص است یا میتواند باشد، به شما امکان میدهد برنامهای برای جایگزینی ترکیبات، چه با ترکیباتی که چند نقطه اثر هستند و چه با آنهایی که حالتهای عمل متفاوتی دارند، ایجاد کنید.
کارشناسان دانشگاهی برنامه های مدیریت یکپارچه آفات (IPM) یا مراکز خدمات کشاورزی می توانند شما را در انتخاب قارچ کش های جایگزین راهنمایی کنند.
یکی از اصولی که کاملاً حیاتی است، اجتناب از استفاده مداوم از قارچ کش ها با تناوب در استفاده از قارچ کش ها است. به عنوان مثال، شما نباید پروپیکونازول را با تبوکونازول جایگزین کنید. همانطور که از “آزول” در نام آنها می توان فهمید، این مواد شیمیایی ارتباط نزدیکی با هم دارند و عملکرد یکسانی دارند.
و اگر اصطلاح “آزول” به طور مبهمی آشنا بنظر میرسد، به این دلیل است که بسیاری از مواد ضد قارچی که برای درمان عفونت های قارچی انسان استفاده می شوند، حاوی این گروه های “آزول” هستند.
در حقیقت، بسیاری از این داروها برای دههها در کشاورزی مورد استفاده قرار گرفتهاند. اما این ایده خوبی نیست، در عصر فعلی مقاومت در برابر دارو.
عوامل زیادی در تعیین اینکه آیا یک موجود زنده ممکن است به یک ترکیب خاص مقاومت کند یا نه، نقش دارند.
برخی از ارگانیسم ها را می توان با موفقیت برای چندین دهه بدون ایجاد مقاومت در برابر قارچ کش خاص درمان کرد. برخی دیگر، مانند Botrytis cinerea یا کپک خاکستری، می توانند در اولین فصل استفاده از ترکیب قارچ کش، مقاوم شوند.
فشار انتخاب (Selection pressure ) اصطلاح رسمی است که زمانی استفاده می شود که استفاده مکرر از یک ماده شیمیایی یک موجود زنده را مستعد ایجاد مقاومت در برابر آن کند.
برای اطلاع دقیق تر، این اصطلاح زمانی استفاده می شود که قارچ کش جمعیت اولیه را می کشد، اما هیچ تاثیری بر جمعیت تغییر یافته (یا جهش یافته) که مقاوم شده اند ندارد.
برخی از قارچ ها یک یا دو بار در سال اسپور تولید می کنند، در حالی که برخی دیگر (مانند Botrytis cinerea) به طور مکرر در طول فصل هاگ تولید می کنند.
آنهایی که به سرعت تولید مثل می کنند، نسبت به موجوداتی که آهسته تر تولید مثل می کنند، احتمال بیشتری برای ایجاد جمعیت مقاوم دارند.
برخی از قارچ ها می توانند مواد شیمیایی موجود در این محصولات را سم زدایی کنند. در برخی موارد، آنها از همان مکانیسمی استفاده می کنند که کبد ما برای سم زدایی از ترکیبات سمی استفاده می کند.
در موارد دیگر، تا زمانی که ارگانیسم ماده شیمیایی را به شکل فعال تبدیل نکند، قارچ کش ها عملاً کار نمی کنند. اگر ارگانیسم این کار را متوقف کند، ترکیب کار نخواهد کرد.
انواع قارچ های رایج که احتمالاً کشاورزان با رعایت نکردن تناوب در استفاده از قارچ کش ها با آنها مواجه می شوند به شرح زیر است:
محصولات مرتبط
مطالب مرتبط