ترک خوردن گوجه فرنگی

ترک خوردن گوجه فرنگی یکی از مشکلات رایجی است که کشاورزان و باغبانان با آن مواجه می‌شوند. این عارضه می‌تواند کیفیت و بازارپسندی محصول را به شدت کاهش دهد. این نمونه ای از یک اختلال فیزیولوژیکی است. مشکلی که به دلیل شرایط رو به رشد ایجاد می شود و نه به عنوان عامل آفات یا بیماری.

مقدار نامناسب آب، نور، دما و مواد مغذی همگی می توانند باعث انواع اختلالات فیزیولوژیکی در گوجه فرنگی شوند. میوه ها به ویژه در اوج رشد خود آسیب پذیر هستند و باید از نظر آب و مواد مغذی با شاخه های جدید رقابت کنند.

گوجه فرنگی به دو صورت ترک می خورد

تقسیم عمودی: پوست از بالای گوجه فرنگی جدا شده و از سمت راست به پایین امتداد می یابد.

ترک خوردگی متمرکز: اغلب در بالای گوجه فرنگی اتفاق می افتد و باعث ایجاد شکاف در اطراف ساقه در انواع بزرگتر گوجه فرنگی می شود.

علل ترک خوردگی گوجه فرنگی

• نوسانات شدید آبیاری:
  • آبیاری بیش از حد و ناگهانی: جذب سریع آب توسط میوه باعث افزایش فشار داخلی و ترکیدن پوست می‌شود.
  • آبیاری کم و سپس آبیاری زیاد: گیاه برای جبران کمبود آب، به سرعت آب زیادی جذب می‌کند که منجر به ترک خوردگی می‌شود.
• اختلاف دمای شدید شب و روز: تغییرات ناگهانی دما باعث ایجاد تنش در گیاه و ترکیدن میوه می‌شود.
• کوددهی بیش از حد: استفاده بیش از حد از کودهای نیتروژنی باعث رشد سریع میوه و ایجاد فشار بر پوست می‌شود.
• واریته گوجه فرنگی: برخی واریته‌ها نسبت به ترک خوردگی حساس‌تر هستند.
• آفات و بیماری‌ها: برخی آفات و بیماری‌ها می‌توانند باعث ضعیف شدن گیاه و افزایش احتمال ترک خوردگی شوند.

چگونه می توان از ترک خوردن میوه های گوجه فرنگی کم کرد؟

آبیاری منظم

 هفته ای یکبار گیاهان گوجه فرنگی را آبیاری کنید طوریکه ۲ تا ۵ سانتی متر آب در خاک نفوذ کند. آبیاری منظم احتمال شوکه شدن گوجه فرنگی ها توسط باران شدید را کاهش می دهد.

استفاده از مالچ

مالچ برای همه گیاهان معجزه می کند، اما به طور ویژه ای از ترک خوردن گوجه فرنگی ها جلوگیری می کند. برای حفظ رطوبت، یک لایه مالچ به ضخامت ۲ تا ۷ سانتی متر به اطراف گیاهان اضافه کنید.

تغذیه استاندارد

هر هفته در طول فصل رشد، گوجه فرنگی را با کودهای طبیعی و  ارگانیک تقویت کنید. کود خاک را سالم نگه می دارد بنابراین گیاهان تا آنجا که ممکن است گوجه فرنگی تولید می کنند.

اگر خاک متعادل یا دارای مقدار زیادی نیتروژن است، پس به سراغ کودهایی بروید که دارای نیتروژن کم و فسفر زیادی هستند. به عنوان مثال، ۵-۱۰-۵ یا ۵-۱۰-۱۰، اگر خاک شما دارای نیتروژن کم است، از کود متعادل با قدرت ۸-۸-۸ یا ۱۰-۱۰-۱۰ استفاده کنید.

افزایش جذب بور، نیتروژن، پتاسیم و کلسیم

مطالعه ای در مجله انجمن علوم باغبانی آمریکا نشان می دهد که بور، نیتروژن، پتاسیم و کلسیم کیفیت میوه های موجود در گوجه فرنگی را افزایش می دهد و احتمال ترک خوردن آنها را از بین می برد.

محل پرورش

پرورش گوجه فرنگی در بسترها یا گلدان های دارای سوراخ زهکشی مشکل را کاهش می دهد زیرا باران شدید در خاک سست سریعتر به لایه های زیرین نفوذ می کند.

در گلخانه، درجه حرارت و سطح نور خورشید را به دقت کنترل کنید تا از افراط و تفریط جلوگیری کنید، در صورت لزوم از ترکیب گرمایش، تهویه و رنگ سفید گلخانه استفاده کنید.

یک دماسنج خوب حداکثر -حداقل (دماسنج ماکزیمم – مینیمم) ضروری است. برخی از گلخانه های اغلب از تهویه کافی برخوردار نیستند و برداشتن موقت شیشه ها در تابستان می تواند به رفع این کمبود کمک کند.

تونل های پلی اتیلن گزینه های کمی برای کاهش دما به جز استفاده از سایه زنی اضافی یا نصب کناره های بادگیر برای افزایش تهویه دارند.

مدیریت دما برای گوجه فرنگی هایی که در خارج از گلخانه رشد می کنند تقریبا غیرممکن است.

از آنجا که شکافتن میوه و ترک خوردن یک مشکل فیزیولوژیکی است نه یک آفت یا بیماری، استفاده از سموم دفع آفات برای درمان مشکل فایده ای ندارد. هیچ کنترل شیمیایی وجود ندارد. بنابراین شرایط محیطی و آبیاری را تا حدود زیادی کنترل کنید.